Hoe verder als ook digitaal de rek eruit is?
De zoektocht van de New York Times naar alsmaar nieuwe vijvers
Beste lezer,
Welkom bij mijn nieuwsbrief Over Morgen. Een nieuwsbrief waarin ik iedere twee weken in ga op ontwikkelingen en innovatie in de regionale journalistiek.
Deze nieuwsbrief ging al een paar keer over de betaalmuur. Over hoe betalen voor online journalistiek kranten weer vaste grond onder de voeten geeft na een jarenlange vrije val door kelderende papieren oplages en weggekaapte advertentie-opbrengsten. CEO’s, digitaal strategen, hoofdredacteuren allemaal zijn ze verguld met het online abonnement.
En terecht. Je kan nog zulk goed werk doen, het moet wel wat opleveren anders is het snel einde oefening. En het premium-model lijkt wat dat betreft heel goed te werken. Al kan je er ook twijfels bij hebben, zoals ik in december schreef:
Desalniettemin: Financieel lijkt het lek boven. Of toch niet?
Waar is het plafond?
Peter Kafka van Recode, een van de betere journalisten op het snijvlak van tech en media, schudde in de eerste aflevering van zijn nog naamloze mediacolumn dat beeld eens flink op door te schrijven over de problemen die hij op ziet doemen voor de New York Times, een gigant als het om abonnee-aantallen gaat.
De New York Times is binnen de journalistiek uniek in zijn soort. Ze zijn zoiets als FC Barcelona tijdens de gouden jaren onder Pep Guardiola. Dat Barcelona had de beste spelers, de meeste fans, won alle prijzen, geld was geen probleem en elke criticus was lovend over hoe ze het deden. Voor de Times is dat niet anders met zijn sterjournalisten, trouwe publiek en ontzagwekkende naam. En ook niet onbelangrijk: ze zijn voorlopers in de media-wereld. De Times drijft op zijn 10 miljoen abonnees en een heel groot deel daarvan leest online. Bovendien is de instroom jaar op jaar hoger. Scenario’s waar anderen alleen nog maar van kunnen dromen.
Maar in New York lopen ze ook aan tegen de limiet. Want hoe veel vis zit er eigenlijk nog in de vijver waar de Times zijn abonnees uit vist? Zelf dragen ze naar buiten toe uit dat die vijver nog heel vol zit met een potentieel van wereldwijd 135 miljoen hoogopgeleide mensen die het Engels goed machtig zijn. Maar Kafka twijfelt eraan of er intern net zo over gedacht wordt.
Met de aankoop van sportwebsite The Athletic en puzzelgame Wordle waarvoor beide miljoenen werden uitgetrokken lijken ze bij de Times naarstig op zoek te zijn naar nieuw publiek om te kunnen blijven groeien. De Times heeft namelijk een probleem zoals zoveel gevestigde mediamerken dat hebben. Ze hebben moeite om echt nieuwe doelgroepen aan zich te binden. De gemiddelde lezer van de papieren Times verschilt eigenlijk niet veel van de online lezer. Behalve dan dat die laatste twintig jaar jonger is.
Dat maakt ook kwetsbaar. Want hoe ziet de toekomst eruit als je je op die krantendoelgroep blijft richten? En dan gaat het niet alleen om hoe oud die lezers zijn maar ook welke opleiding ze genoten hebben, waar ze wonen en hoe ze in het leven staan. De papieren oplages dalen niet voor niets. Die generaties en hun behoeften verdwijnen. Die groepen mensen worden kleiner. Nieuwe generaties hebben andere wensen en voorkeuren. Vinden zij wel de weg naar een abonnement zo massaal als hun ouders dat deden? (En krijg je ze wel binnenboord met een spelletje of lokale sportjournalistiek?)
Het maakt deze vraag legitiem: is er online echt geld genoeg te verdienen om de media zoals we die nu kennen in de benen te houden? Of moeten we ook naar andere verdienmodellen gaan zoeken? Herdefiniëren wat onze journalistieke missie en visie is? Afwijken van formats? Nadenken over hoe een mediabedrijf eruitziet? Kafka waarschuwt:
The fact that the mighty Times may already be bumping its head against the limits of its audience for paid news should give everyone else real shivers.
Angst is een slechte raadgever. Maar kan de situatie ook heel goed op scherp zetten.
Vond je deze nieuwsbrief interessant? Abonneer je dan. En stuur hem vooral ook door! En wil je eens doorpraten over nieuwsgebruik of innovatie in de journalistiek? Laat het me vooral weten door deze mail te beantwoorden.
Dit was de veertiende editie van Over Morgen. De vorige edities gemist? Hieronder de links naar de vijf meest recente: